زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

زیارتگاه عبدالله بن مبارک‌ مروزی





زیارتگاه و مدفن عبدالله بن مبارک مروزی، از علمای زاهد قرن دوم هجری، در شهر هیت استان انبار کشور عراق واقع شده است.


۱ - معرفی اجمالی



کنیه عبدالله بن مبارک‌، ابوعبدالرحمان بود و در سال ۱۱۸ ه. ق، از پدری ترکستانی و غلام تاجری همدانی و مادری از اهل خوارزم، به دنیا آمد. او از نوجوانی، به کسب دانش روی آورد، هرچند خود می‌گوید انگیزه‌اش طلب دنیا بود و در آغاز، به‌ موسیقی اشتغال داشت. اما لطف الهی شامل حالش شد و او را به اخلاص و بندگی کشاند.
از بسیاری از تابعان، بزرگ مانند موسی بن عقبه، هشام بن عروه، حمید بن طویل، اعمش، اوزاعی، ثوری و دیگران، روایت شنید و بسیاری از وی، حدیث نقل کردند. در حفظ حدیث، فقه، زبان عربی و شعر توانا بود، چنان‌که وی را به امیرمؤمنان و امام حدیث شناخته‌اند.
حدود بیست هزار روایت، نقل کرده است و او را دانشمندی بی‌همتا و یگانه در کسب دانش‌ و فقیه‌ترین مردم دانسته‌اند. به گزارشی، او از چهار هزار نفر، حدیث شنید و از هزار نفر، حدیث نقل کرد. معاصرانش او را در ابعاد مختلف علم و عمل، یگانه می‌دانستند. درباره دقت‌نظر او در نقل حدیث، بسیار گفته‌اند، چنان‌که مرجع اختلاف راویان کوفه و دانا به روایت حوزه‌های مختلف حدیثی، مانند عراق، شام، مدینه، یمن و مصر بود و به نگاشتن حدیث، اهمیت می‌داد.
عبدالله بن مبارک در میدان جنگ، مبارزی دلاور بود و بسیار به طرطوس که نقطه مرزی و درگیری میان مسلمانان و روم بود، می‌رفت‌، و گفته‌اند بیش از بیست سال، به مرابطه پرداخت.

۲ - وفات



عبدالله در ماه رمضان سال ۱۸۱ ه. ق، در سن ۶۳ سالگی، در حالی‌که از جهاد با کفار بازمی‌گشت، در شهر هیت از دنیا رفت و همانجا دفن شد.

۳ - پانویس


 
۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۲۰.    
۲. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۰۲.    
۳. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۰۶.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۲۱.    
۵. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۰۴.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۲۳.    
۷. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۲۸.    
۸. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۲۴.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۲۲۷.    
۱۰. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۰۳.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص ۲۳۲.    
۱۲. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۵۵.    
۱۳. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ۳۲، ص۴۴۸.    
۱۴. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۳۸.    
۱۵. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳۲، ص۴۰۳.    


۴ - منبع


زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، مقاله «زیارتگاه عبدالله بن مبارک‌»، ج۲، ص۳۱.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.